گویا پهنه شطرنج بازار مالی و سرمایه کشور به دلیل پاره‌ای مداخلات نابجا و بعضی از اهمال کاری‌ها و کم توجهی‌های محافظه کارانه، تبدیل به میدان بازی یک قل دو قل و مارپله شده است. سهامدار ناامید بجای تلاش و تعقل، خود را به بخت و اقبال سپرده و صرفاً بر اساس شانس، برنده یا بازنده بازی می‌شود. شرایطی که بعضی از کارشناسان، آن را بی شباهت به قمار نمی‌دانند. سوال مستقیم ما از وزیر اقتصاد و دارای این است که چرا اهرم‌های حمایتی از بازار بورس و سهامداران نظیر تخصیص یک درصد از صندوق توسعه ملی برای حمایت بازار و مجاز بودن بانک‌ها برای خرید سهام، دچار انواع کم توجهی‌ها و بعضاً، سرکوب و وانهادگی غیر مسئولانه شده است. علاوه بر آقای دژپسند، آقای همتی بانک مرکزی و آقای نوبخت سازمان برنامه و بودجه هم باید در این خصوص، پاسخگو باشند.